Bijna dertig jaar geleden schreef ik voor het Eindhovens Dagblad mijn vingers blauw over de bouw van ‘Muziekcentrum Frits Philips’. De concertzaal was geïntegreerd in het prestigieuze, overdekte winkelcentrum ‘Heuvel Galerie’. De opening, op 2 september 1992, werd verricht door Koningin Beatrix, in het bijzijn van naamgever Frits Philips.
Het betrof een galafeest waarop wij als verslaggevers rondliepen met de eerste mobiele telefoons van een omvang en gewicht die onze smokingjasjes uit het lood sloegen. Iedereen was trots op de zaal die akoestisch tot de wereldtop behoorde. Dit had de gemeente Eindhoven, in casu burgemeester Jos van Kemenade en wethouder Ben van Veelen, toch maar mooi voor elkaar gebokst.
Anno 2019 moeten we de straat op om ‘Muziekgebouw Eindhoven’ te behouden voor de stad. Ons concertgebouw verkeert al jaren in financiële nood vanwege een wurgcontract dat de gemeente heeft met de verhuurder in combinatie met de bevroren subsidie van diezelfde gemeente. Dat wil zeggen: er is nooit een inflatiecorrectie toegepast. Dit scheelt alleen al twee miljoen euro. Waarmee het probleem zou zijn opgelost.
Maar nee, PvdA en GroenLinks in de gemeenteraad houden hun poot stijf: de directie moet zelf met een oplossing komen. En wel voor 1 april aanstaande. Nu heeft directeur Wim Vringer in zeven jaar tijd inmiddels zeven onderzoeken achter de kiezen die allemaal hetzelfde concluderen: in de exploitatie valt niets (meer) te halen, tenzij natuurlijk de ambitie naar beneden wordt bijgesteld. Oftewel: we in Eindhoven genoegen nemen met de middenmoot van de klassieke muziek om maar wat te noemen.
Er kan ook nog personeel worden ontslagen. Waarmee de neerwaartse spiraal definitief wordt ingezet. Sponsors zullen weglopen. Het bedrijfsleven is nu goed voor een bijdrage van zes ton op jaarbasis. In het M-fonds wordt jaarlijks ook nog eens twee ton gestort. Over het belang van het Muziekgebouw voor het vestigingsklimaat binnen Brainport zullen we het maar niet hebben. Zonder de musicerende wereldtop zijn we een stuk minder aantrekkelijk voor internationale kenniswerkers en talenten.
PvdA en GroenLinks bedrijven symboolpolitiek, vergelijken appels met peren en stellen het eigen partijpolitieke belang voor dat van de stad Eindhoven. Dat is de meest gehoorde kritiek. Zij willen scoren met de zorg, waar ook de (financiële) nood hoog is. Bovendien zou het Muziekgebouw er slechts zijn voor een beperkt publiek, oftewel de elite die een kaartje kan betalen. Wat een onzin. Het wordt tijd dat PvdA en GL eens echt gaan besturen en ophouden met navelstaren. Beter ten halve gekeerd dan ten hele gedwaald. Het is laat, maar nog niet te laat.
Hans Matheeuwsen
Hoofdredacteur FRITS Magazine
