Autocraten houden niet van verkiezingen. En al helemaal niet als die ook nog ‘vrij’ genoemd kunnen worden.
Oekraïners zijn sinds enkele decennia op weg naar meer democratie. Met vallen en opstaan, maar zoetjesaan succesvol. Hun grote buurman RasPoetin is daarvan niet écht gediend. Teveel medezeggenschap en inspraak van de bevolking brengt hem verder van grote historische doelen: onder het mom van het broodnodige herstel van een middeleeuws Rijk vooral zijn eigen macht versterken. In het belang van het Volk. Desnoods met geweld te verwerven. Tegenstanders uitschakelen is daarbij een geliefde methode.
Miljoenen Europeanen zijn vandaag op de vlucht. Verdreven vanuit een land dat juist steeds meer van henzelf aan het worden was. Na jarenlange onderdrukking binnen een zeer totalitair systeem. Met inmiddels eerlijke verkiezingen en een echte oppositie. Het is hen niet gegund. Teveel democratie maakt bange leiders tot vijanden van het volk.
Deze week vieren wij in volle vrijheid één van onze democratische verworvenheden. Een stem kunnen we uitbrengen op onze beoogde plaatselijke bestuurders. We kunnen het ook láten, op basis van datzelfde burgerrecht.
Vier jaar geleden togen we voor het laatst naar de gemeentelijke stembus. De opkomst in een stad als Eindhoven was toen bedroevend laag: slecht 46,5% van de kiesgerechtigden kwam opdagen. In Helmond was het nòg minder: 42,1% van de kiezers vond het de moeite waard.
Aan het draagvlak onder de bevolking moet je dus twijfelen. De representativiteit is zoek. Het gezag neemt af.
Sommige politieke partijen sollen met het stelsel. Maken de rechtsstaat belachelijk, hebben het over de stolp, het kartel en de bubbel van de macht. Motiveren burgers om zich af te wenden van deze poppenkast. Dát is onzin.
Het gemeentebestuur beslist wel degelijk over belangen die ons rechtstreeks aangaan. Groen in de stad, doorstroming van het verkeer, jeugdzorg, afvalverwerking en een veilige woonomgeving. Hele gewone alledaagse onderwerpen. En er valt ook iets te kiezen bij bestudering van de verschillende programma’s. Soms een lichte nuancering, vaak een ander beginsel. Belangrijker is misschien nog wel het principe: vrij, democratisch, drempelloos, onafhankelijk en open. Voorwaarden voor gezond en fair samenleven.
Koesteren en dragen. Want zonder wordt het niet beter. Vraag het aan gevluchte Oekraïners die inmiddels in onze contreien verblijven. Van huis en haard verdreven door een dictator. ‘n Barbaar die lak heeft aan de rechtsstaat, laat staan aan het beleven daarvan in vrijheid. In buurten, op sportvelden, terrassen en in winkelcentra. Dus: breng uit die stem……
