Herberg Oud Eindhoven aan het Stratumseind claimde ooit als eerste deze begerenswaardige titel. Lang bleef het daarna rustig aan het huiskamerfront. De concurrentie kwam later, uit Stratum: het Stadspaviljoen bij het Stadswandelpark roemde zichzelf fier om de alom gewaardeerde huiskamerlijke sfeer in het café.
De derde en vierde huiskamer brachten het nooit écht verder dan beleidsvoornemens. De Openbare Bibliotheek aan de Emmasingel en ook filmhuis Natlab in Strijp werkten op enig moment vlijtig op papier aan een huiskamer van de stad. En alsof het nog niet genoeg was: ook Muziekgebouw Eindhoven ging enkele jaren geleden op zoek naar dé huiskamer binnen de cultuurtempel.
De, op één na jongste loot aan de huiskamerstam, bevindt zich op een bijzondere plek aan de rand van het spoor. De stationsrestauratie ‘op’ Eindhoven Centraal. Niet zomaar een meetingpoint. Veeleer een prachtig gesitueerd grand café aan de rand van het oude stadshart. Een huiskamer in radioverpakking. Met aan de buitenkant ogenschijnlijk knoppen, zenderindeling en een ingebouwde luidspreker. Als je daar van buitenaf naar kijkt, lijken de gasten binnen de verbinding te vormen tussen alle elementen die je je in zo’n toestel voorstelt. ‘In de radio’ zit de goegemeente genoeglijk koffie te leuten of van een welvoorziene lunch te genieten. Radiomannetjes en -vrouwtjes. Mijn uitgesproken waardering voor de metamorfose die de stationsrestauratie aan de binnenzijde heeft ondergaan, werd vanuit de bediening dankbaar beantwoord: we kunnen zeer content zijn met eindelijk een, jawel, échte huiskamer van de stad.
Wie schetst mijn verbazing toen wethouder Yasin Torunoglu (PvdA) er vervolgens vorige week nóg weer eentje aan toevoegde.
Het immer lijdende winkelcentrum WoensXL wordt getransformeerd tot een nóg vaker kloppend hart van Endhoven-Noord. En wordt daarmee, natuurlijk:’…de huiskamer van Woensel…’. Het getuigt wel van gepaste bescheidenheid. In Woensel wonen weliswaar 100.000 mensen. Het recht op een eigen huiskamer kun je ze dus niet ontzeggen. Maar nog nét niet van de héle stad. Die huiskamers lijken inmiddels immers meer dan voldoende voorhanden.
Vanwaar die stedelijke huiskamerfobie? Hebben we te weinig publiek toegankelijke ‘huiskamers’? Is de stad anoniem en teveel gericht op eenlingen?
Laten we terugkeren naar de bron teneinde verdere huiskamerinflatie te voorkomen. Voor eens en voor altijd vaststellen dat Eindhoven slechts één huiskamer van de stad kent. En die bevindt zich aan het Stratumseind, in herberg Oud Eindhoven. Het oudste café van de stad komt dat ‘rechtens’ toe. Punt
