Jan komt als eerste op zijn fiets over het zandpad richting poort van het Eindhoven Museum gereden. „Je stond me al op te wachten als een oma die verwachtingsvol uit het raam kijkt naar wat er komen gaat”, grapt hij schaterlachend. De toon is gezet. Even later ploegt Josette op haar mooie hakken door het zand. Op mijn suggestie aan Jan om haar even met de fiets op te halen, antwoordt hij galant: „Ik loop haar tegemoet.” Na een paar minuten staan ze gezellig keuvelend bij de poort die deze dag speciaal voor ons wordt opengedaan… | Lees hier het hele interview.
