Rauw, onaf, een tikkeltje aftands. En ook intiem, verrassend en uitnodigend. Industrieel erfgoed dat wordt hergebruikt zonder verpest te worden. Een ouderwets industrieterrein dat opnieuw wordt uitgevonden. Een plek voor creatieve geesten, ondernemende types, kunstenaars en samenwerkers. Volop in gebruik, met voldoende respect voor wat er ooit was en toch ook met een eigentijdse entourage. Gastvrijheid uitstralen en veel mogelijk maken.
Het gebeurt allemaal op Sectie-C, zeer fraaie rafelrand aan Eindhovens’ industriële verleden. Goed geconserveerd. Met slagboom en voormalige portiersloge als blijvende symbolen voor beveiligde noeste arbeid.
Tot 2007 werden hier door de firma Nolte lantaarnpalen en verkeersborden gemaakt. Het hele land werd ermee opgesierd. Op het terrein tref je nog subtiele verwijzingen naar dit verleden.
Gelegen in een desolate, stedenbouwkundig foeilelijke omgeving. In een stadsdeel, Tongelre, dat niet op bovenmatige populariteit mag rekenen, onooglijk boerendorp dat het ooit was. En eigenlijk altijd een beetje is gebleven, ware het niet dat het bescheiden hart vakkundig om zeep is geholpen. Het prachtige voormalige gemeentehuis en enkele fraaie boerderijen daarvan uitgezonderd. Langs het spoor naar Helmond, verder doodlopend. De hele buurt. Met een loopje naar buur Eeneind. Dat dan weer wel.
Het lijkt dat men er ‘op sectie-C’ in is geslaagd de ietwat afgelegen ligging tot een handelsmerk te maken. Er is bedrijvigheid, er zijn oefen- expositieruimtes, cafeetjes en een prachtige tuin. Enigszins introvert en daardoor zeer prikkelend én uitnodigend. Hoe komt dat toch?
Meer bekendheid verwierf de broedplaats als gevolg van ooit spontaan en zélf georganiseerde deelname aan de Dutch Design Week. Het werd vervolgens zomaar één van de hotspots van dit grote najaarsevenement.
Onlangs vond er de tweede editie van het Eindhovens Fotofestival plaats. Ingetogen en fantasierijk werden er foto’s van kunstzinnige fotografen en beeldenmakers uit Eindhoven tentoongesteld. In de expo werd verandering en verbinding zichtbaar. Dát is sectie-C. Waar creatieve ondernemers, kunstenaars en bezoekers elkaar ontmoeten en verrijken.
Inmiddels één van de weinige ongepolijste plekken in de stad. Een vierkante kilometer historisch industrieel erfgoed dat bruist en leeft. En waar moderne architectuur, eigentijdse stedenbouw en kostbare projectontwikkeling buiten de deur zijn gehouden. Voor hoe lang nog?
Ruimte is schaars in Eindhoven. Drommen lange-termijn-onroerend-goed-azers scharrelen loerend rond, op zoek naar m2. Je mag hopen dat er stevige juridische steigers rond Sectie-C zijn geplaatst opdat het behouden blijft voor vernieuwende creatie. Levenselixer voor deze stad.
